Martin Drenthen
Martin Drenthen (1966) is Universitair Hoofddocent Filosofie aan het Institute for Science in Society (ISiS) van de Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica van de Radboud Universiteit in Nijmegen.
Hij heeft zich gespecialiseerd in de milieufilosofie, zijn onderzoek concentreert zich met name op ethische aspecten van natuurbeheer en natuurontwikkeling (of rewilding) en met vragen rond co-existentie tussen mensen en terugkerende wilde dieren (m.n. de wolf) in cultuurlandschappen. Hij is momenteel een van de hoofdonderzoekers van het 8-jarige, transdisciplinaire onderzoeksproject WildlifeNL (2023-2030), daarin onderzoeken wetenschappers samen met maatschappelijke partners hoe mensen en wilde dieren beter met elkaar kunnen leren samenleven. Meer informatie : WildlifeNL.nl.
Als
docent geeft hij verschillende cursussen aan
de
Faculteiten Natuurwetenschappen en Filosofie, Theolgie en
religiewteenschappen aan de RU
en is hij als gastdocent betrokken bij
verschillende filosofiecursussen elders.
Martin is
coordinator
van de
Graduate School van het Institute
for Science in Society (ISiS). Hij is contactpersoon
voor
Nederland van de International
Society for Environmental Ethics (ISEE) en van de International
Association of Environmental Philosophy (IAEP). Hij is lid
van de
General Editorial Board van het tijdschrift Environmental Ethics en
als vaste reviewer betrokken bij
Environmental Values.
Hij promoveerde in 2003 op een onderzoek naar de betekenis van Nietzsche's moraalkritiek voor de hedendaagse milieuethiek. Dindsdien houdt hij zich bezig met de morele betekenis van wildheid in ethische debatten rondom natuurbeheer en natuurontwikkeling. De laatste tijd richt zijn onderzoek zich op ethische en filosofische kwesties rond de verhouding tussen mens en landschap.
Van 2013 tot 2017 was hij projectleider van VIDI onderzoeksproject "Reading the Landscape", waarin ethische vragen rondom natuurontwikkeling werden bestudeerd vanuit de relatie tussen culturele en morele identiteit enerzijds en interpretaties van het landschap anderzijds. Inzet is te komen tot een nieuwe benadering in de landschapsethiek die recht kan doen aan de morele betekenissen die een rol spelen in conflicten rondom 'rewilding' en nieuwe natuur, en aan de manier waarop die vraagstukken zijn verbonden met noties van identiteit en plaats-ethiek. De laatste tijd houdt hij zich vooral bezig met ethische vragen rondom de terugkeer van grote wilde dieren zoal de wolf. Behalve met concrete thema's als de ethiek van natuurontwikkeling en morele vragen rond de verhouding mens-landschap, houdt richt zijn onderzoek zich ook op meer methodische vraagstukken in de milieufilosofie; hij zoekt daarbij theoretisch aansluiting bij de filosofische hermeneutiek.
Voorheen was hij
coördinator van
de ISiS Cluster 1 'Understanding nature and landscape debates' (Centre
for Nature and Society, en doorvoor van de
onderzoekslijn ISiSVisions
of Nature), coördinator
van de European
Network for Environmental Ethics, van de programmaraad van
Veldstudiecentrum Huize
Wylerberg en van de Greater Yellowstone
College Advisory Board. Eerder was hij als senior onderzoeker
actief in het EU onderzoeksproject BIOMOT(MOTivational
strength of
ecosystem services and alternative ways to express the value of
BIOdiversity) (2012-2015) en bj het Centre for Society and Genomics.
Van 2010 tot 2013 was hij coordinator
van de
Werkgroep
Milieuethiek aan de
Onderzoeksschool Wijsbegeerte (www.OZSW.nl). Aan
het CSG
Center for
Society and the Life Sciences hield hij zich eerder bezig met
vragen rondom de
nieuwe ontwikkelingen in de ecologie (ecogenomics). Daravoor was hij
verbonden als onderzoeker aan het Centrum voor Ethiek en aan de
werkgroep
Wetenschap & Samenleving beide van de Nijmeegse universiteit,
en als docent milieufilosofie aan de Universiteit van Antwerpen.
Voor een meer uitgebreid cv, zie hier.
